Tylna część średniowiecznego kirysu. Pełna zbroja składała się z płytowych osłon metalowych na poszczególne części ciała. Niekiedy używano jedynie jej elementów np. płytowych nóg lub ramion. Część osłaniajaca korpus to kirys, na który składały się napierśnik i naplecznik. Jej apogeum rozwoju przypada na XV i XVI w. Często wykuwana na miarę. Pomimo tego, że krępowała w pewnym stopniu ruchy, stanowiła bardzo dobrą ochronę przed obrażeniami obuchowymi i ranami kłutymi, czego nie mogła zapewnić stosowana powszechnie kolczuga. Przeciętna waga to ok 20 kg.