Bezjelcowa szabla o rękojeści otwartej z rozdwojoną głowicą przypominającą z profilu stylizowaną głowę ptaka. Szaszka noszona była w pochwie zawieszonej na rapciach w ten sposób, że wygięcie (ostrze) było skierowane ku górze. Pozwalało to na zadanie cięcia przy wyjmowaniu broni z pochwy, bez dodatkowego odwodzenia ręki do tyłu.